De transformatie in de historische stationsomgeving is inmiddels gestart met de werkzaamheden van de aannemer. De verbinding van de stationsomgeving en de rand van het centrum met het landschap van de Hoge Veluwe staat daarin centraal. Er wordt ingezet op ruimte voor voetgangers en fietsers, verkeersveiligheid en ontmoetingsruimte in het Veluwse landschap; aantrekkelijk, groen en uitnodigend. Om het spoor veilig te kruisen worden twee nieuwe passages aangelegd: een voor gemotoriseerd verkeer en een voor langzaam verkeer, met een toegang naar het perron.
De passages sluiten aan bij de karakteristiek van het monumentale station en de couleur locale en krijgen een dorpse en warme uitstraling. De wanden van de onderdoorgangen zijn uitgevoerd in metselwerk verwijzend naar het monumentale stationsgebouw om duidelijk te maken dat deze onderdoorgangen een kruising met de spoorlijn zijn.
Voor een prettige passage is er in het midden van de langzaamverkeerspassage tussen de sporen een ruime vide gemaakt bij de nieuwe entree van het station. Hierdoor valt er daglicht binnen en je passeert feitelijk twee kleine brugdekken in plaats van een grote. Deze centrale opening zorgt voor licht, lucht en beleving van ruimte. Op dat centrale punt, bij de trapopgang naar het station, ontmoeten reizigers van het station en passanten elkaar. Dat heeft een positief effect op de sociale veiligheid. De passage voelt ook prettig omdat het glooiend landschap met het fiets- en voetpad meeloopt. Samen met de wanden vloeit het landschap visueel van de ene naar de andere kant van het spoor. Zo wordt de Hoge Veluwe tot in het centrum van Nunspeet voelbaar gemaakt.
De nieuwe stationstoegang wordt versterkt door een deel van de oude monumentale kap te reconstrueren. Een in de jaren 50 verwijdert deel van de perronkap wordt herbouwd tot boven de nieuwe stijgpunten. Hier ontstaat een entree met grandeur en de kap maakt het station meteen voelbaar vanuit de onderdoorgang; een landmark in de openbare ruimte met attentiewaarde voor het station. Het verlengen van de kap boven de stijgpunten maakt het station gebruiksvriendelijker en biedt comfort voor de gebruikers/reizigers- die gebruik maken van de stijgpunten.
De nieuwe onderdelen van het station, een nieuwe perrontoegang met trappen en een lift en de reconstructie en uitbreiding van de monumentale perronkap, sluiten qua beeldtaal en architectuur ook aan bij het historische stationsgebouw uit 1906. Uitgangspunt voor het toevoegen van constructieve elementen en gebouwonderdelen aan het monumentale station is de ‘Waardestelling Station Nunspeet’. Het ontwerp van studioSK met als projectarchitect Edwin Megens is gebaseerd op een beeldkwaliteitsplan van West8 en wordt uitgevoerd door Van Hattum & Blankevoort.
